گروه درمانی سالمندان برای رهایی از اعتیاد
سالمندانی که درگیر اعتیاد هستند برای گفتگو در مورد داستان ها، افکار، تجربیات و احساسات مربوط به اعتیاد، با یکدیگر ملاقات می کنند. این جلسات توسط یک درمانگر یا روانشناس که با انتخاب مباحث و راهنمایی و هدایت جلسات به سوی بهترین مزایای ممکن صورت می‌پذیرد. به این ترتیب، درمانگر میتواند جلسات را رصد کند و از نتیجه مورد انتظار اطمینان حاصل کند. این جلسات به سالمند کمک میکند تا افراد موفق و ترک کرده را الگوی خود قرار داده و به سمت کنار گذاشتن اعتیاد خود پیش رود.
آیا درمان از طریق گروه درمانی برای افراد پیر کارساز است؟
همیشه انواع درمان ها در روانشناسی دارای قاعده و چهارچوبی است که کمتر میتواند دست خوش تغییر گردد. همچنین رده های مختلف سنی میتواند این روش ها را تغییر دهد. سالمندی نیز مانند مراحل دیگر زندگی دارای جزئیات و پیچیدگی خاص خودش است که باید در طول درمان به آن توجه شود. اگر که مسائل مربوط به این دوره، به خوبی تجزیه و تحلی نشود میتواند روند درمان را کند بکند و حتی درمان را متوقف سازد. گروه درمانی نیز نمیتواند از این قاعده جدا باشد. برای پاسخ به این سوال که آیا روان درمانی و گروه درمانی برای کار با افراد مسن نیاز موثر است؟
باید عنوان کرد میزان سازگاری سالمندان همیشه موضوع بحث بوده است نه سن آن ها. افراد مسن به علت سازگاری پایین تر با درمان های روانشناختی ممکن است مقاوم تر باشند و یا سازگاری را کمتری نشان دهند. اثرات گروهی به اصلاحاتی نیاز دارد، زیرا گروه های نسل قبلی نسبت به گروه های نسل بعدی مهارت های مختلف، ارزش های مختلف و تجارب مختلف زندگی را نشان میدهند؛ البته چالش های خاص زندگی سالمندان به دلیل مشکلاتی که برای آنان ایجاد میکنند، به دانش و مهارت های درمانی خاصی نیاز دارند. در نهایت باید عنوان کرد که گروه درمانی برای سالمندان غیر ممکن نیست، اما به دلیل تفاوت های گفته شده، روش کار بر روی آنان باید تغییر کند و درخور شرایط آنان باشد.
مزایای گروه درمانی در گروه سالمندان
اعضای گروه همچون الگویی برای سایر اعضای دیگر گروه هستند. سالمندان گروه با مشاهده عضوی که با موفقیت از عهده مشکلاتش بر آمده، امید به بهبودی پیدا میکنند. پیشرفت هر سالمند در حکم الگو و حامی برای سایرین عمل میکند. این امر میتواند حس موفقیت و پیشرفت را تقویت کند. درمان گروهی برای سالمندان بسیار مقرون به صرفه است. درمانگر به جای اینکه هر بار روی یک مراجع متمرکز شود میتواند زمانش را صرف گروه بزرگتری از افراد سالخورده کند. گروه درمانی در میان سالمندان مانند یک پناهگاه امن میماند. این موقعیت، امکان ابراز رفتار ها و فعالیت ها را در فضای امن گروهی فراهم میکند.
درمانگر ابتدا باید واکنش های هر سالمند در قبال سایرین و در موقعیت های اجتماعی را مشاهده میکند؛ سپس از این اطلاعات برای ارائه بازخورد های ارزشمند به هر مراجع سالخورده استفاده می‌نماید. اعضای گروه در طول گروه درمانی، به یکدیگر بازخورد می دهند؛ شناخت دیدگاه های مختلف برای تقویت رشد فردی و تغییر کردن، میتواند بسیار مفید باشد. از آنجا که اکثر تعاملات سالمندان با سایر مردم صورت می‌گیرد در نتیجه بسیاری از افراد پیر در طول گروه درمانی با تقویت مهارت های اجتماعی خودشان آشنا می‌شوند. رهبر گروه یا همان درمانگر به افراد کمک میکند تا در گروه به تعامل واضح تر و اثربخش تری برسند. این امر منجر به یادگیری مهارت های جدیدی می‌شود که قابل تعمیم دادن و استفاده در روابطشان با سایر افراد خارج از گروه است